Προδικαστικό Ερώτημα στο ΔΕΕ για την Ευθύνη Επιχειρήσεων Τροφίμων σε Περιπτώσεις Παρουσίας Παρασίτων

Στις 25 Ιουνίου 2025, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) αναμένεται να εκδώσει απόφαση-ορόσημο στην υπόθεση C-483/24, η οποία αφορά την ευθύνη των επιχειρήσεων τροφίμων σε περιπτώσεις παρουσίας παρασίτων στους χώρους δραστηριότητάς τους.

Η υπόθεση παραπέμφθηκε από το Ακυρωτικό Δικαστήριο του Βελγίου και αφορά την ερμηνεία του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 για την υγιεινή των τροφίμων (δείτε το πλήρες κείμενο εδώ). Το ερώτημα που τίθεται είναι ιδιαιτέρως κρίσιμο για τις επιχειρήσεις χονδρικού και λιανικού εμπορίου τροφίμων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προδικαστικό ερώτημα:

Υποχρεώνουν οι διατάξεις του άρθρου 4(2) του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 και συγκεκριμένα οι διατάξεις του Παραρτήματος ΙΙ – και ειδικότερα:

• το σημείο 2(γ) του Κεφαλαίου Ι,

• το σημείο 1(α) του Κεφαλαίου V,

• και τα σημεία 2, 3 και 4 του Κεφαλαίου IX –

τους υπεύθυνους επιχειρήσεων χονδρικού και λιανικού εμπορίου τροφίμων σε υποχρέωση αποτελέσματος, έτσι ώστε η παρουσία περιττωμάτων και ιχνών παρασίτων σε καταστήματα και αποθήκες να επαρκεί, εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας, εξωτερικής αιτίας ή αναπόφευκτου σφάλματος, για τη διαπίστωση παράβασης του Κανονισμού,

ή

υποχρεούνται οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων μόνο σε υποχρέωση μέτρων επιμέλειας, δηλαδή να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για την καταπολέμηση των παρασίτων, οπότε και η απλή διαπίστωση από την εθνική διοικητική αρχή της παρουσίας περιττωμάτων και ιχνών παρασίτων σε καταστήματα και αποθήκες δεν επαρκεί για τη διαπίστωση παράβασης του Κανονισμού;

Η ετυμηγορία του ΔΕΕ αναμένεται να δημιουργήσει δεδικασμένο με ευρείες επιπτώσεις στον τομέα της λιανικής πώλησης τροφίμων, επηρεάζοντας:

• τις εσωτερικές διαδικασίες συμμόρφωσης των επιχειρήσεων,

• τη νομική ερμηνεία της ευθύνης σε ζητήματα υγιεινής,

• τον τρόπο με τον οποίο οι εθνικές αρχές θα επιβάλλουν στο μέλλον τις υποχρεώσεις πρόληψης και ελέγχου παρασίτων.

Ο ΣΕΑΜΕ παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή την υπό εξέλιξη υπόθεση και αντιλαμβάνεται τη σημασία που μπορεί να έχει η επικείμενη απόφαση για τη νομική ευθύνη των επιχειρήσεων τροφίμων στο πεδίο της υγιεινής και της διαχείρισης παρασίτων.